اگرچه تضمین حق بر سلامت و حق­های حقوق بشری نوعاً با وضع قوانین داخلی است، لیکن باید اذعان داشت که سلامتی وضعیت و حالتی است که نمی­توان آن را تضمین کرد. به عبارت دیگر سلامتی چیزی نیست که بتوان به کسی اعطا کرد يا آن را بازپس گرفت؛ هم چنانكه حق بر سلامت نيز اينگونه است. عوامل مختلفی مثل فاکتورهای ژنتیکی، آب و هوا، مستعدبودن فرد در برابر بیماری و سبک­های زندگی پرخطر و ناسالم بر سلامتی افراد تأثیر می­گذارند و حق بر سلامت را نمی­توان حقی برسالم بودن پنداشت؛ بلکه حق برسلامت عبارت از مفاهیم وسیع­تری همچون حق مراقبت­های بهداشتی، حق مراقبت پزشکی و حق حمایت از سلامتی می­باشد و سازوکارهای تضمین این حق نیز شامل هرآنچه که بتواند به این مفاهیم کمک کنند و موجب تحقق اموری همچون مراقبت بهداشتی و پزشکی در بالاترین سطح ممکن شود خواهد بود که نوعاً تجلّی آن را در قوانین داخلی می­دانیم.