وی سخنرانی خود را در روز دوم مورخ 10/11/92 در ادامه مباحث روز نخست این همایش چنین ایفاد نمود:

اصول اخلاقی در طب ورزش در کلیات مشابه با سایر حیطه­های علم پزشکی است مثلاً در زمانی که سخن از توجه به سلامتی و سودرسانی به بیمار به میان می­آید و یا آسیب نزدن به ورزشکار و توجه به اتونومی و خودمختاری بیمار می­شود، توجه به این موضوعات اختصاص به طب ورزش ندارد ولی با توجه به آنکه این دسته از متخصصین؛ گروه­های مختلف سنی روبرو هستند که نیازهای جسمی، عاطفی و روانی متفاوت دارند در جزئیات تفاوتهایی را با سایر رشته­های پزشکی دارا می­باشند. در هر حال متخصص طب ورزشی باید بر این نکته واقف باشد که اولین وظیفه او، توجه به سود بیمار است و سودرسانی به باشگاه ورزشی و یا مربی در مرتبه­های بعدی اهمیت قرار دارند بنابراین باید صادقانه موضوعات مرتبط با سلامتی را با بیماران در میان بگذارد و در عین توجه به استقبال بیمار، حقیقت گویی را رعایت نماید. از آنجا که این گروه تخصصی با افراد از مذاهب، فرقه­ها، فرهنگ­ها و نژادهای مختلف رودررو می­باشند، باید به این نکته توجه نمایند که عدم تبعیض را مدنظر قرار دهند. از نکات مهم دیگر توجه به حریم خصوصی ورزشکاران است. از آنجا که مراجعین این متخصصین هدف بسیاری از اخبار می­باشند پزشکان لازم است مراقبت نمایند که چه اطلاعاتی را در اختیار رسانه­ها قرار می­دهند و آیا ورزشکار از این امر مطلع است و به آن رضایت دارد یا خیر؟ رشته طب ورزشی با بسیاری از رشته­های تخصصی و فوق تخصصی از جمله فیزیوتراپی، ارتوپدی، روانپزشکی، فیزیولوژی، بیوشیمی و ... مرتبط است که در موارد نیاز بایستی از راهنمایی آنان بهره جست. دوپینگ از سایر مسائل مطرح در این حیطه است که خود دارای بحث­های اخلاقی فراوانی است و نکته آخر اینکه در پژوهش­های این حیطه نیز توجه به مسائل اخلاقی از جمله رضایت بیمار، بی خطربودن پژوهش و جبران خسارت احتمالی از اهمیت بالایی برخوردار است.