دکتر محمود عباسی، مشاور رییس دانشگاه و مدیر گروه اخلاق زیستی دانشگاه شهید بهشتی در مصاحبه با رادیو جوان (مورخ 23/10/86 ساعت 21-20) به تشریح جایگاه اخلاق درعلم پرداخت و با تأکید بر اینکه علم، بررسی ماهیت مادی جهان به وسیله مجموعه روش هایی است که مشاهده، آزمون، بر پایی فرضیات و آزمون این فرضیات را شامل می گردد و علم خالی از ارزش منیت و تأثیر کار دانشمند دریک خلاء اجتماعی صورت نمی گیرد. بررسی ودرک طبیعت یکی از عالی ترین اشکال عبادت خداوندی است و این تفکر در شیوه نگرش به علم تأثیر گذار است. دکتر عباسی در پاسخ به این سؤال که چه رابطه ای بین اخلاق و علم وجود دارد تأکید کرد: برخی انواع پژوهش های علم از مسائل اخلاقی ناشی می شود. استفاده از حیوانات درتحقیقات، خسارت احتمالی محیطی، مشارکت سوژه های انسانی در پژوهش، نگرانی ها درباره کاربردهای احتمالی نتایج تحقیقات و تخصیص منابع کمیاب بخشی از چالش های فراروی علم و اخلاقند.

وی با اشاره به اینکه از دهه پنجاه میلادی به این سو جمع چندین عامل موجب توجه جدی به مقوله اخلاق خصوصاً اخلاق زیستی شده، پیشرفت سریع علم زیست پزشکی، نارسایی مشهود اخلاق سنتی، فروریختن رابطه پترنالیسم در رابطه بین پزشک و بیمار، انحراف درتحقیقات زیست پزشکی که به محاکمه نورنبرگ انجامید و نگرانی برای محیط زیست را از جمله عوامل تأثیر گذار در پناه جویی به اخلاق برشمرد.

مشاور رییس دانشگاه درامور اخلاق وحقوق پزشکی درجمع بندی نظرات خود در این برنامه رادیویی تأکید کرد: اخلاق درباره تصمیم گیری بایدها و نبایدهایی است که باید انجام دهیم. از قدیم الایام مردم برای یافتن بهترین راه در پرتو تصمیم گیری های اخلاقی تلاش کرده اند و پیشینیان ، فیلسوفان و مذاهب و دانشمندان همه به راهی کمک کرده اند که ما براساس آن می توانیم به بررسی اخلاقی برسیم. توجه به مقوله اخلاق درمسائل پیچیده ناشی از تحولات سریع در علم زیست پزشکی در پنجاه سال اخیر، قلمرو آن به مسائل جهانی و محیط زیست گسترش یافته است و بالاخره داشتن چارچوب منظمی برای اتخاذ تصمیمات اخلاقی ضروری است.